Leczenie bruksizmu

Bruksizm to choroba przejawiająca się niekontrolowanym zgrzytaniem zębów. Ze względu na to, że zgrzytanie i zaciskanie mają miejsce głównie podczas snu, trudno zdiagnozować ten problem na własną rękę. Pacjenci o swoim problemie najczęściej dowiadują się od partnera, który słyszy charakterystyczne stukanie zębami. Skutki bruksizmu są dostrzegalne po pewnym czasie, a ich rozwój może wpływać negatywnie na ogólną kondycję zdrowia.

Co to jest bruksizm?

Nocne zaciskanie i zgrzytanie zębów to przejaw bruksizmu. Schorzenie powoduje uszkodzenia niemal całego układu stomatognatycznego, w tym zębów, kości żuchwy, a także stawów skroniowo-żuchwowych. Brak kontroli nad dolegliwością sprawia, iż jest ona szczególnie groźna.

Przyczyny bruksizmu nie są jednoznacznie stwierdzone — wpływ na jego rozwój może mieć wiele różnych czynników. Wśród potencjalnych przyczyn wyróżnia się:

• nadmierny stres,
• wady zgryzu,
• dysfunkcje stawów skroniowo-żuchwowych, które powodują nadmierne napięcie mięśni żucia.

Choroba przejawia się między innymi bólami głowy zaraz po przebudzeniu, a także zmianami na zębach — pęknięciami, starciem i ubytkami. Wśród pozostałych objawów związanych z bruksizmem należy wyróżnić:

• rozchwianie zębów,
• rozwój chorób przyzębia, zanik kości,
• szumy w uszach,
• ograniczoną ruchomość żuchwy,
• bóle w stawach skroniowo-żuchwowych,
• problemy z szerokim otwieraniem ust,
• ograniczoną ruchomość głowy,
• bóle barków i szyi.

Objawy bruksizmu stopniowo nasilają się, a z czasem stopień ich zaawansowania może poważnie zagrażać kondycji zdrowia pacjenta. Im wcześniej pacjent zdecyduje się na podjęcie leczenia, tym prostszy będzie ten proces.

Jak leczyć bruksizm?

Leczenie bruksizmu najczęściej jest wieloetapowe i może wymagać współpracy m.in. z fizjoterapeutą i psychologiem. Podstawowym elementem jest zmniejszenie czynników stresowych, co może ograniczyć nasilenie zgrzytania zębami. Istotnym punktem leczenia jest stosowanie szyn relaksacyjnych, czyli indywidualnie zaprojektowanych nakładek, które zmniejszają napięcie mięśniowe i zapobiegają zgrzytaniu zębów o siebie. Warto zaznaczyć, iż jest to forma leczenia objawowego, które nie likwiduje problemu, a jedynie ogranicza jego szkodliwe działanie.

Za rozwój choroby może również odpowiadać złe uzupełnienie protetyczne lub wada zgryzu, która powoduje, że zęby nie stykają się ze sobą we właściwy sposób. W ramach leczenia bruksizmu warto skontrolować ten aspekt i skorygować wady związane z ułożeniem zębów — własnych i sztucznych.

Bruksizm może powodować liczne uszkodzenia zębów, które mogą prowadzić do nieodwracalnego stanu zapalnego miazgi zęba. Zniszczone zęby mogą zostać odbudowane przy wykorzystaniu koron protetycznych, które doskonale maskują wszelkie defekty estetyczne i jednocześnie przywracają uzębieniu właściwą funkcjonalność. Należy pamiętać, że odbudowa protetyczna jest możliwa dopiero po wyleczeniu schorzenia — w przeciwnym razie jej efekt najprawdopodobniej uległby szybkiemu zniszczeniu.